کتاب حل معمای تعویق اثری از تیموتی پیکل است. این کتاب به مخاطبان خود می آموزد که چگونه می توانند مساله به تعویق انداختن کارها را حل کنند.
کتاب حل معمای تعویق خیلی کوتاه است و نویسنده همان ابتدا بیان می کند که می خواهد خیلی کوتاه باشد تا به بهانه ی طولانی بودن کنار گذاشته نشود. چون معمولا پروژه های بزرگ تر نیازمند کتاب های طولانی تری برای خواندن هستند و ما به این بهانه آنها را کنار می گذاریم که ترسناک تر هستند. با آکادمی بازار برای مطالعه خلاصه ای از کتاب حل معمای تعویق همراه باشید.
به تعویق انداختن چیست؟
در واقع به تعویق انداختن، تأخیر داوطلبانه ی یک عمل است، با علم به اینکه آن کار، ممکن است به اهداف شخصی در آینده آسیب بزند. واقعاً نیازی به تأخیر داوطلبانه نیست و چیزِ بد درباره ی به تعویق انداختن، این است که تحقیقات و مطالعات نشان می دهد که افراد به خودشان گزارش میدهند، هر چه به تعویق انداختن بیشتر باشد، رسیدن به موفقیت کمتر می شود. تا جایی که منجر به انجام کمتر کارها می شود.
دلیل به تعویق انداختن کارها
حتی وقتی که داریم، کاری را به تعویق می اندازیم و کار دیگری را به جای آن انجام می دهیم، در واقع احساس گناه یا احساسات منفی دیگری در این باره به ما دست می دهد. پس دلیل این کار چه چیزی می تواند باشد؟ در واقعیت این اهداف و زندگی ما هستند که در حال به تعویق انداختن آن هستیم. بنابراین منطقی به نظر نمی رسد، در واقع، روانشناسان برای این یک اصطلاحی دارند معروف به «ناهنجاری شناختی». در واقع از تعویق انداختن استفاده می کنیم، چون لذت را الان می‌خواهیم و دنبال ترمیم حالت خود هستیم و این یک معماست. ما به دنبال ترمیم آنی حالتمان هستیم، حتی اگر به قیمت از دست رفتن اهداف بلند مدتمان تمام شود.
تبدیل شدن رفتار تعویق انداختن به عادت
در روانشناسی، رفتارهایی را یاد می گیریم و وقتی این رفتارها پاداش می گیرند تکرارشان می کنیم. پس در نهایت، تعویق انداختن به عنوان یک پاداش، تبدیل به یک عادت می شود. یکی از بهترین بهانه های کسانی که کارشان را به تعویق می اندازند می آورند، این است که، حس می کنم دوست دارم فردا انجامش دهم. در واقع، ما از اینکه از قبل این پیش‌بینی را می‌کنیم، احساس خوبی داریم، به گونه ای که این احساس به ما دست می دهد که فردا انجامش دهیم. اما موضوع همیشه این نیست.
راه های کم کردن ناهنجاری های شناختی
برای اینکه ناهنجاری شناختی را کم کنیم، نیاز به دو چیز داریم. اول اینکه اعمال و افکارمان را عوض کنیم، اکثر اوقات ما احتمالات منفی را در نظر می گیریم، مثل اینکه اشاره می کنند که می توانست بدتر شود یا اینکه از خودمان فاصله می گیریم و مسئولیت خود را انکار می کنیم و یا حتی ممکن است حواس خود را پرت کنیم، شاید ممکن است روی چیزهای دیگری تمرکز کنیم که مهم هم نیستند.
گاهی اوقات به کلی اعتقاداتمان را عوض می کنیم تا با اعمالمان مطابقت داشته باشد، در حالی که بهانه ی رایج دیگر این است که من تحت فشار بهتر کار می کنم. من این بهانه را در کالج زیاد شنیده ام، هرچند که درست نیست.
بعضی مطالعات نشان داده است که زمان کمتر اغلب به معنی خطای بیشتر است. یک گروه از روانشناسان مطالعاتی انجام دادند و از مردم سوال کردند که راجب انجام یک پروژه در روز دوشنبه تصمیم بگیرند. آنهایی که کنار گذاشتند و گفتند تحت فشار بهتر انجام می دهند، دوباره جمعه همان پروژه از آنها خواست شد، همان افراد گفتند که ای کاش زمان بیشتری داشتیم و هیچوقت هم نگفتند که عالی هستیم یا الان تحت فشار عالی کار می کنیم. پس اساسا در حال دروغ گفتن به خودمان هستیم.
شروع کنید
پیشنهاد این است که فقط شروعش کن. این جمله بسیار متفاوت با این است که بگوییم فقط انجامش بده. گفتن اینکه فقط انجامش بده این را می رساند که شما باید کل پروژه را یکدفعه انجام بدهید، این می تواند ترسناک و بهانه آور باشد. اکثر پروژه ها به آن بدی که فکر می کردید نیستند. در واقع وقتی یک بخش کوچکی از پروژه را تمام می کنیم احساسات مثبت را تولید می کند که به ما انگیزه می دهد و ما را برای ادامه تحریک می کند.
وقتی احساس به تعویق انداختن کاری را دارید فقط به مدت ده دقیقه بر روی آن تمرکز کنید. این کار راحتی است و احتمالا به حالتی می رسید که اگر متوقف شوید، می خواهید به کارکردن ادامه دهید چون متوجه می شوید که آنقدر ها هم سخت نیست.
وقتی شروع می کنید، سعی کنید حواس پرتی را به حداقل برسانید. زیرا وقتی شروع میکنید حواس پرتی خیلی راحت اتفاق می افتد و این چیزی است که دوست ندارید اتفاق بیافتد.
اساسا شما باید مهم ترین و خلاقانه ترین کار ها را در صبح انجام دهید. به انجام کار خود متعهد شوید، اگر اتفاق خاصی افتاد تغییر رویه دهید. این قدرت خواستن شما را حفظ می کند و باعث می شود از قبل تصمیم بگیرید.
مثلا یک نوتیفیکیشن را از گوشی دریافت می کنم و گوشی خود را خاموش می کنم. انجام این نکات واقعا به پیشبرد کارهایتان کمک می کند. سعی نکنید چندین کار را همزمان انجام دهید. وقتی این کار را انجام می دهید در واقع تمرکز نمی کنید و کار خود را به کاملترین شکل انجام نمی دهید.
معرفی تیموتی پیکل
تیموتی پیکل مدیر مرکز ابتکارات در آموزش و پرورش و دانشیار روانشناسی دانشگاه کارلتون است. تیم جوایز زیادی در آموزش عالی از جمله کنگره انتاریو دریافت کرده است.
تیم به درک این نکته توجه کرد که چگونه می توانیم بهترین اهدافمان را به دلیل به تعویق انداختن آن از دست ندهیم. او علاوه بر مقالات متعدد، کنفرانس ها و سخنرانی هایی را برگزار می کند. او به عنوان یک معلم دانشگاه بسیار پرشور و با استعداد است.
ذهن ما برای به تعویق انداختن کارها برنامه‌ریزی شده است. به طور کلی، همه ما دوست داریم که به سراغ کارهایی برویم که وعده آینده را می دهند و نه کارهایی که یک تلاش آنی و در لحظه را می طلبند. دلیل این کار این هست که پردازش کردن مفاهیم پیوسته و متصل به نسبت مفاهیم انتزاعی برای مغز راحت تر است و همچنین نتایجی که بصورت آنی و در لحظه بدست می آید، در مقایسه با مزایای نامشخص آینده، برای مغز ما قابل درک‌تر و محسوس‌تر است. بنابراین همه ی ما باید اصولی را بیاموزیم که ما را از به تعویق انداختن کارها باز دارد.
آکادمی بازاربه شما پیشنهاد می کند در صورت تمایل به فراگیری نکات بیشتر برای موفقیت در زندگی از محصولات کتاب صوتی استفاده کنید. این کتاب ها از آثار افراد موفق جهان است بنابراین تجربیات آنان می تواند شما را در جهت دستیابی به اهدافتان یاری کند. در صورت تمایل به استفاده از محصولات بر روی لینک زیر کلیک کنید:
