ویروس کرونا یا کووید ۱۹ چه پیامی برای ما دارد؟

معنی و مفهوم بیمار

ویروس کرونا یا همان کووید ۱۹ آمد. این ویروس چه پیامی برای ما دارد و قصد دارد چه درس‌هایی به ما بیاموزد؟ براساس این دیدگاه در پس هر بیماری نیز می‌تواند پیام یا پیام‌هایی وجود داشته باشد که اگر آن‌ها را بفهمیم، براساس این دیدگاه آن بیماری شفا پیدا خواهد کرد. آیا ممکن است با فهمیدن و درک کردن درس‌های کرونا، این بیماری از دنیا حذف شود؟

واقعا این بیماری چه درس‌ها و پیام‌هایی برای ما دارد؟ چگونه می‌توانیم به فهم و درک بیشتری در مورد علت بروز بیما‌ری‌ها در زندگی خودمان برسیم؟ حال که صحبت از بیماری شد، به شما توصیه‌ می‌کنم مقاله چطور می‌توانیم در شرایط سخت زندگی صبور باشیم؟ را نیز مطالعه کنید.

در فرهنگ دهخدا کلمه «بیمار» به معنی ناتوان، خسته معنی شده است. در فرهنگ نظام گفته شده بیمار از دو کلمه بی+مار تشکیل شده است. بی کلمه نفی و مار به معنی صحت و شفا است. در نتیجه بیمار فردی است که سلامتی ندارد.

در شرفنامه مشیری نیز گفته شده کلمه بیمار از ترکیب دو کلمه بیم+ آر گرفته شده که به معنی آرنده بیم است. حالا بیماری میهمان کشورمان و بسیاری دیگر از کشورهای جهان شده است.

کرونا ویروس یا کووید ۱۹ و درس هایی که برای ما دارد

کرونا ویروس هم درس‌ها و پیام‌هایی برای ما دارد. هر بیماری، هر حادثه و هر اتفاقی در پس ظاهر طبیعی و روزمره‌اش برای ما می‌‌تواند پیام‌هایی به دنبال داشته باشد.

قبل از خواندن ادامه این مطلب از شما می‌خواهم ابتدا پیام‌هایی که کرونا ویروس برای شما و برای خانواده‌تان به همراه داشته را برای خودتان بنویسید. باید به این موضوع کمی فکر کنید و ببینید:

• با آمدن کرونا ویروس چه تغییراتی در زندگی شما رخ داده است؟
• چه برنامه‌هایی حذف شد؟
• چه کارهایی به زندگی‌‌تان اضافه شد؟
• چه درس‌ها و پیام‌هایی از شرایط فعلی گرفتید؟
• چه اتفاقات دیگری ممکن است طی روزها و هفته‌های آتی پیش بیاید؟
• چه کارهایی را باید انجام می‌دادیم و انجام ندادیم‌؟
• ضروری‌ترین کارهایی که باید اکنون انجام بدهیم چیست؟

سوالات بسیاری را می‌توانید در این حوزه برای خودتان بنویسید و یادداشت کنید. اگر ما بر شرایطی آگاهی لازم را کسب کنیم و بتوانیم از نگاهی بالاتر به مسائل نگاه کنیم، مسائل حل می‌شوند. وقتی با سوال سازی و پاسخ دادن به آن‌ها کار را جلو می‌بریم، در واقع سعی می‌کنیم، نگاه خودمان را وسیع‌تر کنیم. این فرآیند به رشد و آگاه‌تر شدن ما در این حوزه کمک می‌‌کند.

وقتی سوالات را نوشتید و پاسخ دادید، مقاله را مطالعه کنید. علت آنکه می‌گویم اول خودتان به این سوالات یا سوالات مشابه فکر کنید این است که ذهن هر کسی باید به‌صورت جداگانه روی موضوع تفکر کند و همین تفکرات می‌تواند تمرینی ذهنی برای ورزیده‌تر شدن مهارت‌های تفکری ما باشد.

پیام های کرونا ویروس یا کووید ۱۹

قبل از بررسی انواع پیام‌هایی که کرونا می‌تواند برای ما به‌همراه داشته باشد، ذکر یک نکته بسیار ضروری است. در این مقاله ما ممکن است دیدگاه‌های مختلفی را مطرح کنیم که به معنی تایید یا رد هیچ کدام از ما نیست. طی سال‌ها آموخته‌ام باید با برخی موضوعات شبیه به یک محقق برخورد کرد و فردی که تحقیق می‌کند، در تحقیق خود همه دیدگاه‌ها را مورد توجه قرار می‌دهد.

لذا طرح برخی پیام‌ها به معنی رد یا قبول آن دیدگاه یا عدم تایید آن نیست و صرفا در حد تحقیق و بررسی مطرح شده‌اند. حال با نگاهی محققانه به این موضوع می‌پردازیم که کرونا ویروس یا هر ویروس دیگری می‌تواند پیام‌هایی برای ما به همراه داشته باشد:

قدرشناس باشیم

یکی از پیام‌هایی که کرونا یا هر بیماری و ویروس دیگری می‌تواند برای ما به همراه داشته باشد آن است که قدرشناس داشته‌هایمان باشیم. تا قبل از آمدن کرونا یا هر بیماری دیگری، اصلا متوجه نبودیم که به‌راحتی بادیگران مراوده و رفت و آمد می‌کردیم. در برنامه‌های اجتماعی شرکت می‌کردیم، کنسرت و تاتر و سینما می‌رفتیم. در برخورد با دوستان و آشنایان دست یکدیگر را به گرمی می‌فشردیم.

در مترو، اتوبوس و وسایل نقلیه به‌راحتی و بدون نیاز به تمهیدات ایمنی سلامتی رفت و آمد می‌کردیم. تمام کارهایی که انجام می‌دادیم و با آمدن کرونا، محدودیت‌هایی داریم. امسال معلوم نیست نوروز چه وضعیتی خواهیم داشت. هر سال می‌توانستیم به دید و بازدید عید نوروز برویم. مسافرت و تفریحات متنوعی داشته باشیم. ولی وضعیت امسال نامشخص است.

هر سال در این فصل برخی مشاغل رونق کاری خوبی داشتند و برایشان عادی شده بود که شب عید است و می‌توانند فروش خوبی داشته باشند. همین روزها می‌بینیم بسیاری از مراکز خرید خالی هستند و بسیاری مغازه‌های خود را تعطیل کرده‌اند.

آیا وقتی تمام این‌ها را داشتیم، یک به یک قدرشان را می‌دانستیم؟ آیا می‌فهمیدیم چقدر برکت و فراوانی اطراف‌مان است؟ افرادی را می‌شناسم که تنها زندگی می‌کنند، با تعطیلی برخی مراکز، خانه نشین شده‌اند. یکی از آن‌ها اعتراف می‌کرد که همیشه شب عید ناله می‌کردم که چرا باید تا روز آخر سر کار برویم ولی الان می‌گویم ای کاش خانه نشین نشده بودم و تا قبل از سال تحویل هم می‌توانستم سر کار بروم.

قدر شناس باشیم و نعمت‌ها را ببینیم. هر کسی در زندگی خودش با نعمت‌های فراوانی روبه‌رو است ولی اکثرا نعمت‌ها را نمی بینیم. همین الان هم نعمت‌های زیادی در اختیار داریم و آن‌ها را نمی‌بینیم.

انسان بدون خداوند ضعیف است

یکی دیگر از پیام‌های بیماری‌ها آن است که به ما نشان می‌دهد بدون خداوند چقدر موجودات ضعیفی هستیم. وقتی کودکی متولد می‌شود، قدرت خاصی ندارد و نمی‌تواند کارهای زیادی انجام دهد، ولی به‌مرور توانمندتر می‌شود.

بعد از تولد نوزارد به حضور فردی بزرگ‌تر واقعا نیاز دارد. هیچ کودکی نمی‌تواند به‌تنهایی و بدون حضور فردی بالغ که حالا می‌تواند پدر یا مادرش باشد، در این دنیا به حیات خود ادامه بدهد. ما نیز بدون حضور خداوند وضعیت‌مان شبیه همان نوزاد تازه متولد شده است.

ما نیز بدون حضور خداوند نمی‌توانیم به حیات خود ادامه ‌بدهیم. بیماری‌ها به انسان نشان می‌دهند که چقدر ضعیف و ناتوان است. حتی وقتی داروی درمان بیماری کشف شود، باز هم بیماری‌های سخت‌تری می‌آیند. چه کسی تصور می‌کرد در قرن حاضر و با این همه پیشرفت علم، بشر درگیر بیماری‌های مهلک آن هم در سطح جهانی شود.

مراقب کلام خودمان باشیم

جهان بازتابی از وضعیت اندیشه‌ها و تفکرات خودمان را به ما نشان می‌دهد. جهان کر نیست، گوش دارد و می‌شنود. وقتی با کلمات منفی، افکار منفی و انرژی منفی با جهان سخن می‌گوییم نباید انتظار داشته باشیم که جهان با ما سر صلح و دوستی نشان دهد.

طی سال‌های اخیر افرادی را می‌بینم که به زمین و زمان لعن و نفرین می‌فرستند. این کلام و تفکرات منفی انرژی دارند و این انرژی گاهی می‌تواند محصولاتی مخرب ایجاد کرده و به شکل بیماری، درد و رنج در زندگی ما ظاهر شود. شاید با خودتان بگویید، خب من هم که کلامم مثبت باشد، ولی وقتی بیماری می‌آید به همه سرایت می‌کند. این بی‌عدالتی نیست؟

ما جای خداوند نیستیم که بتوانیم به چنین سوالی پاسخ بدهیم ولی وقتی کسی می‌داند کلام منفی محصولات منفی به بار می‌آورد می‌تواند فهم و دانش خودش را در اختیار دیگران نیز قرار دهد. برخی را دیده‌ام که آگهی و دانشی را کسب کرده‌اند و آن را به دیگران آموزش نداده‌اند.

از طرفی، گاهی هم افرادی را دیده‌ام که به‌درستی نمی‌دانند کلام منفی نداشتن به چه معنایی است. مثلا فردی را می‌شناختم که صبح به صبح جملات تاکیدی مثبت بر زبان می‌آورد ولی در تمام روز با افکار منفی و لعن فرستادن بر شغلی که داشت در واقع هر آنچه کاشته بود درو می‌کرد. در عمل او بر مبنای کلام منفی زندگی می‌کرد و تنها جملات تاکیدی مثبت لقلقه زبانش شده بودند. آنچیزی که در عمل در زندگی‌مان اجرا می‌کنیم مهم است و محصول زندگی ما را شکل می‌دهد.

دعا کردن را فراموش نکنیم

گاهی اوقات برخی اتفاقات برای ما می‌افتند و تازه یادمان می‌آید باید دعا و نیایش کنیم. همین چند روزی که از کرونا می‌گذرد پست‌های زیادی را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینم که افراد بسیاری روی به دعا کردن آورده‌اند. خدایی که تا دیروز آنقدر غرق مسائل مختلف بودیم و فراموش شده بود، حالا صدایش می‌زنیم و به یادش هستیم.

دعا کردن را همیشه و در همه حال نباید فراموش کنیم. دعا می‌تواند ما را از نظر ذهنی و روانی متعادل سازد. ارتباط‌مان را با منبع عظیم انرژی جهان و هستی برقرار کند. تصور کنید پشتیبانی بزرگ در زندگی دارید که در همه لحظات و دقایق به فکر شما است.

وقتی دعا می‌کنیم و با قلب و روح و ذهن و همه وجودمان منبع انرژی عظیم کائنات را صدا می‌زنیم، می‌تواند تاثیرات بسیار زیادی در زندگی ما ایجاد کند.

از قهر خداوند بترسیم

طی ماه‌های اخیر و خصوصا از ابتدای امسال شاهد حوادث طبیعی و غیرطبیعی بسیاری در ایران و سایر کشورهای جهان هستیم. چنین بلایایی در اقوام بسیاری در طول تاریخ به شکل‌های دیگری نیز دیده شده است. آیا ممکن است تاریخ تکرار شود؟ آیا ممکن است دچار قهر خداوند شده باشیم؟

هیچ کس نمی‌تواند پاسخی قطعی به این سوالات بدهد ولی چون در حال بررسی پیام‌ها هستیم، می‌توانیم با حدس و گمان قهر خداوند را نیز یکی از پیام‌های بیماری‌ها و حوادث مختلف درنظر بگیریم.

خداوند را مبنای اصلی و محور اصلی زندگی تان قرار دهید 

جهان در موجی از عدم توجه به معنویت و معناگرایی قرار گرفته است. موجی از بی‌خدایی و انسان محوری. از خداوند محور و ستون اصلی زندگی ما باشد، همه‌چیز بر مبنای خداوند در جای درست خودش قرار می‌گیرد. شاید بپرسید اگر خداوند مبنای اصلی باشد، دیگر کرونا و بیماری‌ها نمی‌آیند.

باز هم پاسخ این سوال را فقط خداوند می‌داند. ولی بلا و مرگ و قحطی و بیماری در طول تاریخ علامت‌های خوبی نبوده‌اند. معمولا قوم‌هایی که مورد خشم خداوند قرار گرفته‌اند در طول تاریخ با چنین مشکلاتی دست‌وپنجه نرم کرده‌اند.

مجددا تاکید می‌کنم ما تنها در حال فهرست بردای از پیام‌های احتمالی هستیم که بیماری می‌تواند برای ما داشته باشد ولی نمی‌توانیم مهر تایید نهایی یا عدم تایید را بر این پیام‌ها بزنیم. درنهایت خود خداوند می‌داند و بس.

قانون کارما و بیماری ها 

برخی بر این اعتقادند که علت هر بیماری را می‌توان با قانون کارما بررسی کرد. این هم می‌تواند دیدگاهی باشد. ما در این مقاله دیدگاهی را زیر سوال نمی‌بریم یا رد و قبول صد در صد نمی‌کنیم ولی چون داریم انواع حالت‌های مختلف را مطرح می‌کنیم دیدگاه کارما نیز می‌تواند یکی از آن‌ها باشد.

قانون انتظار و بیماری ها 

برخی نیز معتقدند که چون بشر در انتظار مرگ و بیماری بوده، همان را به خودش جذب کرده است. وقتی درونا انتظار هر چیزی را داشته باشیم آن را به خودمان جذب می‌کنیم. حالا ببینید در اعماق وجودتان منتظر چه چیزی هستید؟ آیا منتظر خوبی‌ها و آرامش هستید یا منتظر بدبختی؟

قانون انتظار مشخص می‌کند ما بعدا در چه شرایطی قرار می‌گیریم و فردای ما چه شکلی خواهد داشت. شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چطور می‌توانم شادی را در زندگی تجربه کنم؟، این سوال هم مهم است. اگر انتظار شادی دارید، آن را تجربه می‌کنید و اگر منتظر بیماری بمانید، همان برایتان هویدا می‌شود.

تصویرسازی ذهنی و جذب بیماری‌ ها

تصویرسازی ذهنی نیز می‌تواند موضوع مهمی باشد. حالا نه در مورد کرونا ولی برخی معتقدند که تصویرسازی‌ ذهنی حتی به‌صورت غیر عمد و بدون هدف نیز می‌تواند در جذب بیماری‌ها تاثیرگذار باشد. فردی را می‌شناختم که از سرطان ترس و وحشت فراوانی داشت. دائما خواب می‌دید سرطان گرفته و همیشه تصور می‌کرد سرطان دارد.

بارها به دکتر مراجعه کرده بود و چک‌آپ سالیانه می‌داد ولی دکتر همیشه می‌گفت مشکل جسمی ندارد. بعد از آخرین چک‌آپ که دکتر به او گفت سرطان بدخیم روده بزرگ دارد و به ‌فاصله کمتر از ۴۰ روز درگذشت. همه چیز آنقدر سریع رخ داد که کسی باور نمی‌کرد. برخی می‌گفتند که این فرد از قبل اطلاع داشته که قرار است چه اتفاقی برایش بیفتد و برخی دیگر معتقد بودند که وی بیماری را به سمت خودش جذب کرده است.

در هر حال چیزی که ما می‌دانستیم نگرانی و ترس شدید از مبتلا شدن به سرطان بود و ترس خودش عاملی برای جذب آن موضوعی است که از آن می‌ترسیم. ترس نیروی عظیمی دارد که می‌توان آن را صرف کارهای بزرگی کرد. ترس باعث می‌شود سیستم روانی ما تضعیف شده و مستعد بیمار شدن هم بشویم. به همین دلیل پزشکان معتقدند حتی در صورت بیماری نباید از چیزی ترسید و قطعا باید به خداوند توکل کرد.

در هر حال عده‌ای معتقدند که هم فرکانس شدن با مسائل و تصویرسازی منجر به جذب آن موضوع در زندگی می‌شود. البته برخی هم برایشان این سوال مطرح می‌شود که چرا گاهی اوقات تصویرسازی ذهنی نتیجه بخش نیست؟

شفای درون و بیماری ها

برخی معتقدند بشر از درون بیمار است و بیماری‌های بیرونی نمادی از بیماری درونی انسان است. در این دیدگاه، اگر کسی بتواند از درون شفا پیدا کند، از بیرون نیز بیمار نخواهد بود. اما چطور می‌توان به شفای درون دست یافت؟ آیا راهکاری برای شفا پیدا کردن وجود دارد؟ در جهان میلیون‌ها نفر با بیماری‌های مختلف زندگی می‌کنند، آیا اگر این تعداد یاد بگیرند چگونه از درون شفا پیدا کنند، بیماری‌هایشان درمان می‌شود؟

موضوع شفای درون مبحثی نیست که بتوانیم در این مقاله بدان بپردازیم ولی موضوع شفا و آن هم شفای درون از موضوعاتی است که در دنیا طرفداران خاص خودش را دارد. این عده معتقدند که در واقع شفای درون و شفای روح حرف اول و آخر را می‌زند. به همین دلیل در کنار جسم به روح و روان خود نیز توجه فراوانی می‌‌کنند.

توجه به جسم

گاهی اوقات برخی بیماری‌ها به دلیل عدم توجه ما به آن عضو بروز می‌کنند. آیا اعضای بدن ما نیز به محبت نیاز دارند؟ آیا ممکن است کسی که یکی از اعضای بدنش درد می‌کند، به آن عضو محبت کند و آن عضو به مرور بهبود پیدا کند؟

توجه به جسم از آنجایی اهمیت دارد که در این دنیا ما با کمک جسم خودمان می‌توانیم کارهایی را به انجام برسانیم و اگر جسم سالمی نداشته باشیم شاید در مسیر محقق ساختن آرزوهایمان با مشکلاتی روبه‌رو شویم. البته برخی افراد هم هستند که با وجود نقص‌های جسمانی از افراد ظاهرا سالم و تندرست نیز بهتر در مسیر موفقیت حرکت می‌کنند.

ولی منظور ما در اینجا این است که وقتی از جسم ما که امانت خداوند نزد ما است به درستی استفاده می‌کنیم، راحت‌تر می‌توانیم در مسیر رویاهای خودمان حرکت کنیم. به جسم خودتان در حد معقول توجه کنید. گاهی اوقات افرادی را می‌بینم که به جسم خودشان توجه نمی‌کنند و بدتر از آن صدمه هم می‌زنند. مثلا در شرایطی که برای مقابله با کرونا داشتن ریه سالم خیلی مهم است، برخی از روی عمد سیگار می‌کشند و به ریه‌های خودشان صدمه جدی وارد می‌کنند.

حالا که کرونا آمده با افراد سیگاری متعددی که کشیدن دخانیات برایشان مشکلات ریه ایجاد کرده، صحبت کردم که همگی از کرونا به شدت وحشت دارند و می‌گویند ما تصور نمی‌کردیم روزی آلودگی هوا بدین شکل باشد و کرونا بیاید.

افسوس خوردن دیگر فایده‌ای ندارد و آنچه نباید رخ می‌داده، رخ داده است. ولی ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه‌ است. هیچ وقت برای تغییر کردن و تصمیم برای موفق بودن دیر نیست. اگر به جسم خودتان بی‌توجه هستید، شاید پیام کرونا برای شما این باشد که به جسم خودتان توجه کنید.

ویروسی از جنسی حمله های بیولوژیکی 

برخی معتقدند که ویروس کرونا و برخی بیما‌ری‌ها حمله‌های بیولوژیکی هستند و در واقع شکلی از جنگ از نوع حمله بر سلامت انسان‌ها به حساب می‌آیند. رسالت آکادمی بازار بررسی، رد یا قبول چنین مواردی نیست ولی حتی اگر این موضوع صحت داشته باشد و حمله بیولوژیکی باشد، باز هم برای ما درس‌هایی دارد.

اینکه چقدر آمادگی دفاعی داریم؟ اگر واقعا حمله شدیدی از این نوع بر کشور ما وارد شود، توان رویارویی با آن خواهیم داشت یا خیر؟ هدف ما در اینجا این است که باید سعی کنیم، لایه‌های زیرین و پیام‌های مختلف موضوعات من جمله بیماری‌ها را درک کنیم.

هر بیماری پیامی جداگانه دارد

گاهی ما از بیماری‌ها به صورت عمومی صحبت می‌کنیم ولی هر بیماری نیز می‌تواند برای خودش پیامی جداگانه داشته باشد. یکی را می‌شناختم که می‌خواست برای عقد قراردادی به دفتر کاری برود. در ابتدای راه زمین خورد و پایش شکست و قرار به هم خورد.

چند روزی در بیمارستان بستری شد و زیر تیغ جراحی رفت و با یک زمین خوردن ساده در حدود یک ماه و نیم درگیر شد. به شکلی که به هیچ‌وجه نمی‌توانست برای عقد قرار داد برود و کار خاصی هم از دستش برنمی‌آمد.

در تمام این مدت زمین و زمان را لعن می‌کرد. یک سال بعد متوجه شد، آن معامله کلاه برداری بزرگی بوده و اگر به سر میز معامله می‌رفت تمام دارایی‌اش را از دست می‌داد. خواست خداوند بود پایش بشکند و نتواند برود. شکستن پا در این وضعیت نماد خوبی است که نشان می‌دهد طرف پای رفتن به جایی را ندارد.

فرد دیگری را می‌شناختم که با وسوسه شیطان یک بار دزدی کرد. به فاصله‌ کوتاهی دستش شکست و مدت‌ها نمی‌توانست کار خاصی انجام دهد. دختر خانمی را می‌شناختم که بسیار توانمند و باهوش و البته خلاق بود. با پسری که وضعیت اخلاقی درستی هم نداشت کورکورانه ازدواج کرد. به فاصله کوتاهی دستش شکست. در مرور وضعیتی که برایش پیش آمده بود و دستش آویزان گردنش بود همیشه به شوخی می‌گفت، دستم بسته شده و خلاقیتم کشته شده است.

او راست می‌گفت. سال‌ها بعد فهمید همان چیزی که به شوخی بر زبان می‌آورد کاملا درست بوده، با چنین ازدواجی دستش بسته شده بود و خلاقیتش مرده بود. آن پسر با محدودیت‌هایی که برای آن خانم به بار آورده بود، عملا باعث شده بود دستش همیشه بسته باشد.

با بیماری ها چه کار کنیم؟ 

اما سوال مهم این است که با انواع و اقسام بیماری چه باید کرد. دادن پاسخی قطعی و دقیق به این سوال کار ساده‌ای نیست. بیماری‌ها به دلایل مختلفی بروز می‌کنند و به دلایل مختلفی هم شفا پیدا می‌کنند.

شاید نتوانیم پاسخ دقیقی به این سوال بدهیم. ازطرفی قصد نداریم وارد حوزه‌های پزشکی نیز بشویم. ولی در مورد بیماری می‌توانیم نکته مهمی را همواره درنظر بگیریم. جسم بیمار می‌شود، روح و روان هم بیمار می‌شود. ذهن و فکر هم بیمار می‌شود. بین این سه گروه بیماری کدام یک از اهمیت بالاتری برخوردار است؟

اگر جسم فردی سالم باشد ولی از نظر ذهنی بیمار باشد، آیا شرایط بهتر است یا فردی ذهن سالمی داشته باشد و جسمش دچار بیماری شود؟ حالت سوم هم این است که اصلا بیماری نباشد و در صحت و سلامت به سر ببریم.

خب اگر بگوییم کلا بیماری نباشد که در این صورت اصلا قدرشناس سلامت نخواهیم بود و تصور می‌کنیم همان‌طور که روز، شب می‌شود و همه چیز طبیعی است، ما نیز باید صد در صد سالم باشیم و طبیعی است که باید جسم‌مان مثل ساعت کار کند.

زندگی بالا و پایین‌های مختلفی دارد. ممکن است دچار بیماری شویم، درمان شویم و خیلی اتفاقات دیگری بیفتد، ولی آنچه مهم است، این است که درس‌ها و پیام‌های آن مقطع زندگی را فرا بگیریم. در هر اتفاقی درس‌ها و آموزش‌های زیادی وجود دارد.

درس های کرونا و هر بیماری ویروسی برای ما

وقتی موضوع بیماری کرونا مطرح شد، این سوال ذهنم را مشغول کرده بود که از این بیماری چه درس‌هایی می‌توانیم بگیریم. آنچه در این مدت کوتاه می‌دیدم برخی نکات مثبت و برخی نکات منفی بودند. مثلا می‌دیدم که برخی معدود از هم‌وطنانم در حد معمولی هم بهداشت فردی را رعایت نمی‌کنند. فاجعه بود ولی واقعیت داشت.

 از طرف دیگر می‌دیدم برخی واقعا رعایت می‌کنند. بسیاری از ما واقعا نیاز داشتیم یاد بگیریم چگونه بهداشت فردی را رعایت کنیم. چگونه دست‌هایمان را بشوییم. از این بدتر اینکه وقتی بیماری وارد کشور شد، باور نداشتیم که ویروس به‌سرعت سرایت می‌کند و می‌تواند تاثیرات بسیار بدی داشته باشد.

وقتی کرونا آمد، شاهد انتشار ویدئوها و عکس‌های ظنر بسیاری در فضای مجازی بودم. خنده و تفریح و شوخی بسیار خوب است ولی گاهی برخی از ویدئوها و عکس‌ها نشان می‌دادند که موضوع برای برخی از مردم هنوز جدی نیست.

یکی تعریف می‌کرد که با دوستانش در پارکینگ ساختمان مسکونی‌شان مشغول خنده و مسخره کردن افرادی بودند که همه چیز را ضدعفونی می‌کنند تا ویروس کرونا منتشر نشود. می‌گفت صدای خنده‌هایمان تا طبقات بالاتر هم می‌رفت. به فاصله‌ کمتر از یک هفته، یکی از همان افرادی که همه چیز را به مسخره گرفته بود، کرونا گرفت.

تغییرات با کرونا

شوخی خوب است ولی بحران را باید جدی گرفت. در بحران کرونا متوجه شدم که جان آدمیزاد چقدر عزیز و دوست داشتنی است. در بیماری کرونا دیدم پزشکان کشورم با دل و جان، خود را فدا می‌کنند. دوستانی دارم که پزشک هستند و بدون هیچ ترسی وظیفه‌ خود می‌دانستند که به هم‌وطنان خودشان کمک کنند.

در بیماری کرونا دیدم که وقتی مدارس تعطیل شد، برخی ساده‌لوحانه بار سفر بستند. جاده‌ها پر از اتومبیل شد. متوجه شدم هم‌وطنانم نیازمند آموزش هستند و این سوال برایم پیش آمده بود که چگونه می‌توانیم شهروندانی متمدن و با فرهنگ باشیم؟ وقتی کرونا آمد سوالات زیادی در ذهنم ایجاد شد، افرادی که شب عید به دلیل شرایط پیش آمده نمی‌توانند نان سر سفره ببرند، چه باید بکنند؟ افرادی که در این روزهای پایانی سال، توان پرداخت ضروری‌ترین مسائل مالی را ندارند، چه باید بکنند؟

وقتی کرونا آمد متوجه شدم که فرزندان کشورم نیز نیازمند آموزش هستند. در خبری خواندم که نوجوانان به جای ماندن در خانه، سر از گیم‌نت‌ها در آورده‌اند!

شما هم می‌توانید آنچه در این مدت از کرونا دیده‌اید و برایتان درس‌هایی به‌همراه داشته برای ما ارسال کنید. ویدئوهایی را دیدم که چگونه برخی با تمام وجود همه چیز را رعایت می‌کنند. دوستی تعریف می‌کرد برای کار بانکی به بانک مراجعه کرده بود و پرسنل بانک با تمام وجود و سریع‌تر از همیشه سعی می‌کردند کار مردم را راه بیندازند.

تا پیش از کرونا بسیاری از بانک‌ها کارها را به‌صورت تلفنی پیش نمی‌بردند ولی با آمدن کرونا وضعیت تغییر کرده بود و همه سعی می‌کردند کار یکدیگر را راه بیندازند که رفتاری بسیار ستودنی است.