خلاصه کتاب « وقتی نیچه گریست » نوشته اروین یالوم

متن کتاب وقتی نیچه گریست

خلاصه کتاب « وقتی نیچه گریست » نوشته اروین یالوم را در این مقاله مطالعه کنید. کتاب «وقتی نیچه گریست» از روان درمانگر و نویسنده‌ معروف اروین یالوم است. اروین یالوم در خلال کتاب وقتی نیچه گریست به توصیف درمان‌‌های رایج برای وسواس فکری که در هر دو شخصیت اصلی رمان به شکلی گرفتار آن هستند می‌پردازد.

اما در نهایت روش روان‌ درمانی اگزیستانسیال و رابطه پزشک – بیمار است که کتاب بیش از هر چیز در پی معرفی آن است. مطالعه این کتاب به همه افرادی که به خودشناسی و توسعه فردی اهمیت می‌دهند توصیه می‌شود. آکادمی بازار در این مقاله خلاصه‌ای از کتاب وقتی نیچه گریست را ارائه می‌دهد، با ما همراه باشید.

آغاز کتاب وقتی نیچه گریست

دکتر برویر مردی است در آستانه‌ چهل سالگی و یک روانشناس و روان درمان‌ گر است که در قرن ۱۹ میلادی به طبابت بیماران خود مشغول است.

یک زندگی عادی، همسری مهربان و زیبا و فرزندانی سالم دارد. وضعیت مادی او خوب است و خلاصه همه چیز رو به‌ راه و عادی به‌ نظر می‌رسد.

ملاقات با لوسالومه

داستان کتاب با ملاقات دکتر برویر و زنی به‌ اسم لو سالومه در یک کافه شروع می‌شود. لوسالومه معشوقه نیچه است و از دکتر برویر می‌خواهد بدون اینکه نیچه بفهمد، درمان او را قبول کند. چه کار دشواری!

درمان روان فردی بدون اینکه خود بی‌خبر باشد، کاری محال به‌ نظر می‌‌رسد. در رشد فردی هر کسی، مهم‌ترین نکته خواست و اراده شخصی او است. دکتر برویر این مسئله را قبول می‌کند و طبق نقشه‌‌ای که میان آن‌ دو شکل می‌گیرد، کار آغاز می‌شود.

ملاقات نیچه و دکتر برویر

ملاقات عجیبی است. مانند بسیاری از دیدارهای ما انسان‌ها که از خودمان دوریم. احساسات واقعی‌‌مان را آشکار نمی‌کنیم. به دیگران اعتماد نمی‌کنیم. راهی برای صمیمیت بیشتر باز نمی‌گذاریم. روی بازی برای دیگران نداریم.

فردریش نیچه در مقابل دکتر برویر گارد شدیدی دارد. حرف‌ها و کلمه‌‌ها بسیار حساس هستند. هر لحظه ممکن است این ملاقات با یک خداحافظی سریع از سوی نیچه به‌ اتمام برسد.

دکتر برویر سعی می‌‌کند او را در ارتباط با خویش نگه دارد. هوش و درایت دکتر برویر در این‌ کار راهنمای او است و در نهایت او پیروز می‌شود.

مسیر درمان نیچه در کتاب وقتی نیچه گریست

از آنجایی که نیچه از سردردهای بسیار شدید میگرنی و علائم بیماری جسمی رنج می‌برد (در حالی‌که منشا روحی و ذهنی دارد) دکتر برویر درمان را بر سردردهای نیچه بنیان می‌نهد و برای جلب رضایت نیچه جهت قرار گرفتن تحت درمان او هیچ صحبتی از ناامیدی نمی‌‌کند.

چیزی که هر لحظه در دیالوگ‌‌های نیچه شعله‌ ور و با هر گفتگو بر دکتر برویر نمایان‌تر می‌شود. احساسی که همه‌ ما کما بیش با آن درگیر هستیم. نا امیدی و یاسی که مانع پیشرفت ما در جهت یک زندگی ارزشمند و با کیفیت می‌‌شود. اما در پایان کتاب مسیر به‌ شکلی دیگر رقم می‌‌خورد.

شروع درمان

نیچه چندین بار از قبول درمان توسط دکتر برویر سرباز می‌زند تا اینکه شبی به‌ شدت بد حال می‌شود و در تنهایی خویش در هتل دچار حملات شدید میگرنی می‌شود.

دکتر برویر به کمک او می‌آید و همین نقطه عطفی برای پذیرش درمان از سمت نیچه می‌شود. اتفاقی که شاید تنهایی‌‌اش را به رخ او کشید و به او فهماند که به‌ عنوان یک انسان هیچگاه نمی‌توان بدون کمک دیگران زندگی سالمی داشت.

ادامه درمان نیچه

در ادامه‌ این مسیر در کتاب وقتی نیچه گریست دکتر برویر با ذکاوت خود تلاش می‌کند از نا امیدی‌های خودش برای نیچه حرف بزند. برای او درد دل کند و حتی کار را به‌ جایی می‌‌رساند که خود را به‌ عنوان بیماری روانی در محضر نیچه جا بزند و از او کمک بخواهد. تمام این‌ها به‌ این دلیل اتفاق می‌افتد که نیچه با او همراه شود و اعتماد کند.

پایان درمان

در مکالمه‌‌های طولانی‌ ای که در ادامه کتاب وقتی نیچه گریست بین نیچه و برویر انجام می‌شود به نکات متعددی اشاره می‌گردد.

اشاره به جایگاه قدرت در روابط جنسی، ارتباط جنسی با زنان و مرگ و همچنین کابوس برویر با برتا که علاوه بر نام بیمار مورد علاقه او نام مادر او نیز هست، بازگشت ابدی نیچه، مشکل آزادی زنان و ارتباط آن با جسارت انسان برای به‌ دست‌ گرفتن سرنوشت خود و بسیاری موارد دیگر نمونه‌هایی از آن هستند.

پس از آن‌که مشکل برویر تقریبا حل می‌‌شود نویسنده نوبت را به دست نیچه می‌دهد تا از موقعیت مشابه خود حرف بزند و برتا را با سالومه مقایسه کند.

معرفی اروین یالوم نویسنده کتاب وقتی نیچه گریست

اروین یالوم در سال ۱۹۵۶ در بوستون در رشته پزشکی و در سال ۱۹۶۰ در نیویورک در رشته روانپزشکی فارغ‌ التحصیل شد و بعد از خدمت سربازی، در سال ۱۹۶۳ استاد دانشگاه استنفورد شد.

در همین دانشگاه بود که الگوی روانشناسی هستی گرا یا اگزیستانسیال را بنیان نهاد. یالوم هم آثار دانشگاهی زیادی را تالیف کرده‌ است و هم چند رمان موفق دارد.

او جایزه انجمن روان‌ پزشکی آمریکا را در سال ۲۰۰۲ اخذ کرد، اما بیشتر به عنوان نویسنده رمان‌های روانشناختی، به ویژه رمان مشهور وقتی نیچه گریست مشهور است.

مطالعه این کتاب به هر شخصی که به خودشناسی، رشد فردی و مباحث روانشناسی علاقمند است توصیه می‌شود. هر کس که دغدغه کمک به خود، مهرورزی به خود، شفقت به خود را دارد می‌‌تواند برداشت‌‌های عالی از این کتاب در جهت کمک به خودش داشته باشد. اگر شما نیز این کتاب را مطالعه کرده‌اید، برداشت خود را با ما درمیان بگذارید.